Μια βρετανική οικογένεια πραγματοποιεί το όνειρό της σ' ένα μικρό χωριό της Βορειανατολικής Βουλγαρίας. Η Κλαιρ Κόουλτερ και ο Κρις Φένταν-Τόμσον έρχονται στην Βουλγαρία, όπου δημιουργούν ένα οικολογικό αγρόκτημα και πανδοχείο με το όνομα "Ντίβα μάστερκα" που σημαίνει "Άγριο θυμάρι".

"Θέλαμε", λέει ο Κρις, "μια διαφορετική ζωή. Ήμασταν αρχαιολόγοι, αλλά το όνειρό μας ήταν να αποκτήσουμε ένα δικό μας αγρόκτημα. Την πρώτη φορά που ήρθαμε στην Βουλγαρία επισκεφτήκαμε ένα φιλικό μας ζευγάρι στο χωριό Παλαμάρτσα και μας άρεσε τόσο που αμέσως εγκατασταθήκαμε".

Το χωριό ήταν ερημωμένο, δεν είχε σχολείο και παιδικό σταθμό αλλά το πολιτιστικό κέντρο, ιδρυμένο το 1893 λειτουργεί και τα τελευταία χρόνια η περιοχή ανακάμπτει.

"Όταν φτάσαμε στη Βουλγαρία, σκεφτόμασταν να γυρίσουμε την ενδοχώρα και να εργαζόμαστε βάσει ενός  πρότζεκτ", λέει η Κλαιρ. "Αλλά από την πρώτη στιγμή γοητευτήκαμε από τον τρόπο της ζωής των ντόπιων ανθρώπων, οι ηλικιωμένες γυναίκες, που τηρούν τα έθιμα και τις παραδόσεις μας πήραν υπό την προστασία τους και με την βοήθειά τους φτιάξαμε τον παραδοσιακό ξενώνα "Ντίβα μάστερκα". Έχουμε επισκέπτες από την Ρουμανία, την Γαλλία, την Γερμανία, την Ιαπωνία, την Χιλή και την Ουαλία και ακόμα δεν έχει αρχίσει η σαιζόν".

Πριν να έρθει εδώ το ζευγάρι δεν γνώριζε τίποτα για την βουλγάρικη αρχαιολογία, αλλά σιγά σιγά ανακάλυψαν πως και η περιοχή τους έχει σημαντικά αξιοθέατα. Οι επισκέπτες της βίλας έχουν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στον περίφημο θρακικό τύμβο του Σβεστάρι και να δουν τον Ιππέα της Μάνταρα, σκαλισμένο στα βράχια κοντά στο Σούμεν, ενώ αν έχουν χρόνο μπορούν να ταξιδέψουν ως το Καζανλάκ ή τη Ροδόπη. «Η Αγγλία ήταν μέρος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μα τα κατάλοιπά της δεν συντηρούνται όπως εδώ", λέει ο Κρις που δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στους αρχαιολογικούς χώρους της Νικόπολις αντ Ίστρουμ και του Άμπριτους. "Οι συμπατριώτες μας, λέει εκείνος, δεν παραλείπουν να επισκεφτούν και τα εναπομείναντα κομμουνιστικά μνημεία".

Μετά την διετή παραμονή τους στη χώρα μας ο Κρις και η Κλαιρ μιλούν βουλγάρικα και έχουν ενταχθεί στην ντόπια κοινωνία. Η Κλαιρ είναι ρέικι θεραπέυτρια, ενώ ο Κρις παίζει βιολί στην ορχήστρα του χωριού και ετοιμάζει ένα σεμινάριο βουλγάρικης λαϊκής μουσικής.

Οι επισκέπτες του ξενώνα μπορούν κάνουν ιππασία, να εξοικιωθούν με τις αγροτικές εργασίες, να μάθουν να μαζεύουν βότανα και μανιτάρια. Για τους δυτικούς ανθρώπους το «Άγριο θυμάρι» αποδεικνύεται ο καλύτερος τρόπος να αποδράσουν από τις μεγαλουπόλεις και να επιβραδύνουν το ρυθμό της ζωής τους.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου