Πολύ κοντά στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας βρίσκεται η σερβική πόλη Πίροτ που τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο ελκυστικός προορισμός για τους Βούλγαρους. Η πόλη προσφέρει διάφορες διασκεδάσεις, ενώ οι ντόπιοι αν και ζουν με ολιγάρκεια είναι πολύ φιλόξενοι και γενναιόδωροι. Οι πιο σημαντικοί σταθμοί είναι στην αγορά και τα φαγάδικα. Κάθε Σάββατο μπορείτε να ψωνίσετε γαλακτοκομικά προϊόντα και ψημένα κρέατα, ενώ στα εστιατόρια μπορείτε να φάτε το διάσημο μπιφτέκι που ονομάζεται πλέσκαβιτσα. Το πρόγραμμα οπωσδήποτε συμπεριλαμβάνει και ρομαντικούς περιπάτους δίπλα στον ποταμό Νισάβα.

"Πριν την απελευθέρωση της Βουλγαρίας η ιστορία του Πίροτ συνδέεται άμεσα με την χώρα μας", λέει ο ξεναγός Βόλεν Άντοф. "Όλα τα μνημεία της περιοχής συνδέονται βασικά με την ιστορία της δυτικής Βουλγαρίας από το 809 όταν ο χάνος Κρούμ μπαίνει στα σημερινά εδάφη της Σόφιας ως την πτώση αυτών των εδαφών υπό οθωμανική κυριαρχία. Οι Σέρβοι καταλαμβάνουν το Πίροτ το 1878 και αρχίζουν πολιτική αφομοίωσης που όμως προκαλεί την αντίδραση των Βουλγάρων με επικεφαλής τον μητροπολίτη Ευστάθιο. Ο πνευματικός ηγέτης βασανίζεται, ενώ ο πληθυσμός γίνεται θύμα καταπίεσης. Σιγά σιγά τα πράγματα ηρεμούν, αλλά η περιοχή δεν επιστρέφει στην βουλγάρικη επικράτεια".

Στο Πίροτ υπάρχει μεσαιωνικό κάστρο από τον 14^ο αιώνα το οποίο, κατά το θρύλο, ανήκε στην οχυρωματική του Μομτσίλ βοεβόδα, ενώ στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο χωριό Στανίτσενε φυλάσσεται κομμάτι από τον μανδύα του βασιλιά των Βουλγάρων, Ιβάν Αλεξάνταρ.

Το Πίροτ επί αιώνες συνδεόταν πολιτιστικά με την πόλη Τσίπροβτσι. Και στα δυο μέρη φτιάχνονταν πλουμιστά χαλιά που πουλιόνταν στη Βοσνία και το Μαυροβούνιο, στη Θεσσαλονίκη και στην Κωνσταντινούπολη, χάρη στους εμπόρους του Ντουμπρόβνικ.

Στην πόλη υπάρχουν δυο βουλγάρικες εκκλησίες από τον 19^ο αιώνα. Η πιο παλιά εκκλησία της Γέννησης του Χριστού χτίστηκε το 1834, ενώ ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου το 1870. Και στις δυο οι εικόνες ανήκουν στην σχολή του Σάμοκοβ με πιο θαυματουργή μια απεικόνιση του Άγιου Ιωάννη της Ρίλας.

Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα