Με τα εγκαίνια της έκθεσης «Καθηγητής Ιβάν Γκάζντοβ – ο ιππότης του μαύρου και του άσπρου» σημειώνει η Κρατική Υπηρεσία «Αρχεία» την Ημέρα του Βούλγαρου Αρχειοθέτη, στις 10 Οκτωβρίου.

«Τους τελευταίους μήνες λάβαμε πολλές δωρεές συλλογών με στοιχεία από την ζωή και το έργο σημαντικών ζωγράφων, λέει ο πρόεδρος της Υπηρεσίας, Μιχαήλ Γκρούεβ. Μεταξύ αυτών είναι ο Σβετλίν Ρούσεβ (1933-2018), ο Λιούμπεν Πράσκοβ (1931-2007) και ο Λιουμπομίρ Σαβίνοβ (γεν. 1941),. Παρά την κρίση του κορονοϊού ο ζωγράφος Ιβάν Γκάζντοβ (γεν. 1945) ήρθε αυτοπροσώπως και δώρισε στην υπηρεσία 290 έργα του και σημαντικά έγγραφα. Πρόκειται για έναν θησαυρό τον οποίο επίκειται να ανακαλύπτουν οι επόμενες γενιές».

Ο Ιβάν Γκάζντοβ γεννήθηκε στο Γιάμπολ και τελείωσε την Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών το 1970. Ειδικεύτηκε στο Βουκουρέστι, στην Πράγα, στην Βαρσοβία και την Κρακοβία, στο Άμστερνταμ και το Παρίσι. Έχει κάνει πάνω από 40 προσωπικές εκθέσεις. Από το 1973 διδάσκει στην Ακαδημία και διατέλεσε πρύτανής της. Ασχολείται με γραφικά, αφίσες, εικονογράφηση βιβλίων, διαφήμιση και καρικατούρες. Από μια στιγμή κι έπειτα τον κέρδισε η γλυπτική και η θεατρική σκηνογραφία. Γράφει και βιβλία μεταξύ των οποίων και μια βιογραφία του με 111 ζωγραφιές. Ένα από τα βασικά θέματα που τον αφορούν είναι η παρουσίαση της τέχνης, η κοινωνικοποίησή της, η επαφή του καλλιτέχνη με το κοινό.

Η Υπηρεσία θα γιορτάσει επίσης απονέμοντας διπλώματα στους καλύτερους υπαλλήλους της και θα δείξει την ευγνωμοσύνη της στους δωρητές.

«Αν δεν υπήρχε η Υπηρεσία αυτά τα αντικείμενα θα φθείρονταν σε κάποιο υπόγειο ή πατάρι, λέει ο κύριος Γκρούεβ. Εμείς έχουμε όλα τα απαραίτητα μέσα για να συντηρούμε όσα έχουμε λάβει από τους προγόνους μας και να τα παραδώσουμε στους νέους. Χαίρομαι που οι άνθρωποι συνειδητοποιούν και εκτιμούν αυτήν την αποστολή μας».

Αν και καινούριο φαινόμενο ο κορονοϊός αρχίζει να εμφανίζεται σε έγγραφα που προορίζονται για φύλαξη στην Υπηρεσία.

«Τα αρχεία των θεσμών θα φτάσουν σε μας μετά από 20 χρόνια, λέει ο πρόεδρος της Υπηρεσίας. Έχουν όμως ήδη αρχίσει να καταφτάνουν οι πρώτες διηγήσεις ιδιωτών. Οι άνθρωποι δεν βιώνουν για πρώτη φορά τέτοια επιδημία. Το 1918-19 την ζωή τους έχασαν 10 εκ. άτομα από την ισπανική γρίπη. Μεταξύ των δυο παγκόσμιων πολέμων μαινόταν επιδημία χολέρας. Και τότε τα μέτρα ήταν τα ίδια. Οι άνθρωποι κλεινόντουσαν στα σπίτια τους και απομόνωναν του αρρώστους. Ο φόβος είναι χαρακτηριστικός τόσο για τα άτομα όσο και για τις μάζες. Αλλά τότε οι άνθρωποι πίστευαν πολύ περισσότερο στον Θεό και βασίζονταν στην βοήθειά του. Η επιστήμη δεν έχει όλες τις απαντήσεις».

Ας είμαστε λοιπόν αισιόδοξοι ότι κι αυτό το φαινόμενο θα προσπεράσει χωρίς μεγάλες απώλειες και ας προσπαθήσουμε να είμαστε εποικοδομητικοί και δημιουργικοί.

Φωτογραφίες: facebook.com/BulgarianArchives, bgnes, αρχείο ΒΕΡ

Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα