Να δωρίσεις τα όργανά σου, για να σώσεις ανθρώπινη ζωή, όταν ο δρόμος σου στη Γη τελειώνει στην ακμή των δυνάμεών σου, είναι μια από τις ανώτατες μορφές ευγένειας. Αφήνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου, για να ζει ένας άγνωστος, ο οποίος για πολλά χρόνια πασχίζει για τη ζωή του εν αναμονή του θαύματος «μεταμόσχευση».

Για τον ηρωισμό και τη γενναιότητα, που εκλδήλωσαν κατά το ταξίδι τους στον Ατλαντικό προς υποστήριξη της δωρεάς οργάνων, στους Στέφαν και Μάξιμ Ιβανόβι απονεμήθηκε Χρυσό Τιμητικό Σήμα πρώτο βαθμό του Υπουργείου Υγείας.

Κανείς δεν ξέρει τι στιγμή και με τι περιστάσεις θα εγκαταλείψει τον κόσμο, και όχι πάντα έχει τη δυνατότητα να δώσει τη συγκατάθεσή τους για δωρεά οργάνων. Συχνά η μοιραία απόφαση είναι στα χέρια των συγγενών, που δύσκολα συμφωνούν να δωρίσουν τα όργανα του μακαρίτη. Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, η Βουλγαρία κατέχει την τελευταία θέση σε αριθμό ατόμων με μεταμόσχευση ανά εκατομμύριο πληθυσμό. Αυτός είναι ένας από τους λόγους οι ασθενείς να αναζητούν σωτηρία σε ξένα κράτη. Και οι Βούλγαροι, που ζουν με την ελπίδα για δεύτερη ευκαιρία μέσω μεταμόσχευσης είναι πάνω από 1150.

Ακριβώς για την υποστήριξή τους ήταν η αποστολή στα ανοιχτά του Στέφαν Ιβανόφ και του 17χρονου γιου του Μάξιμ. Οι δύο διέσχισαν τον Ατλαντικό στην εποχή των καταιγίδων με τη βάρκα κωπηλασίας Neverest, την οποία κατασκεύασαν μόνοι τους. Μια πρόκληση που στρέφει την προσοχή στην ανάγκη να μιλάμε για τη δωρεά οργάνων με τους οικείους μας, μέσω της Εθνικής Εκστρατείας «Ναι! Για τη ζωή». Πώς κατέληξαν στην επιλογή αυτή, μας διηγείται ο Μάξιμ, ο οποίος στην αρχή του ταξιδιού ήταν μόλις 16 χρονών. Αποδείχθηκε ότι σύμφωνα με το επίσημο μητρώο των ωκεάνιων αποστολών κωπηλασίας της Ocean Rowing Society, είναι ο νεότερος κωπηλάτης στον κόσμο που διέσχισε με επιτυχία ωκεανό.

«Εμείς στην πραγματικότητα είχαμε αρκετές ιδέες για διάφορες υποθέσεις, τουλάχιστον 3-4. Εγώ έπρεπε να επιλέξω και τη στιγμή που έμαθα για την πρωτοβουλία αυτή, τη δέχθηκα με την καρδιά μου. Είναι η τέλεια υπόθεση – δεν αναζητούμε χρήματα, ούτε χορηγούς. Η ιδέα να δωρίσεις ζωή μετά τον θάνατό σου είναι πράγματι εξαιρετική.»

Ο Μάξιμ και ο πατέρας του Στέφαν ξεκίνησαν το ταξίδι τους από το Πορτιμάο της Πορτογαλίας και διάνυσαν 8230 χιλιόμετρα (4444 ναυτικά μίλια) μέχρι το Μπαρμπάντος για 105 ημέρες. Η μόνη επαφή με την ξηρά ήταν με δορυφορικό τηλέφωνο, μέσω του οποίου έστελναν e-mail στη μητέρα του Μάξιμ, η οποία τους ενημέρωνε τακτικά για την εκστρατεία και τα σχόλια των ανθρώπων.

«Σε όλες τις συζητήσεις που είχαμε και στην αμφίδρομη σχέση που λάβαμε, καταλάβαμε ότι οι άνθρωποι πράγματι ασπάζονται την ιδέα για τη δωρεά οργάνων μετά τον θάνατο» - εξηγεί ο Στέφαν Ιβανόφ. – «Αυτό δεν αφαιρεί τίποτα από τον άνθρωπο και τους οικείους του και ταυτόχρονα μπορεί να σώσει ζωή. Πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχει λύση για τα τόσο δύσκολα προβλήματα υγείας των συμπατριωτών μας και εμείς πρέπει να τη βρούμε μαζί. Ο καθένας από μας πρέπει να αναρωτηθεί αν έχει επαρκή δύναμη μέσα του, για να λάβει μια τέτοια απόφαση. Και εάν η απάντηση είναι ναι – να τη μοιραστεί με τους οικείους του.»

Και σε όσους παρακολουθούσαν με συγκίνηση και συμπαράσταση το ταξίδι προς υποστήριξη της δωρεάς οργάνων, ο Στέφαν Ιβανόφ λέει:

«Ονειρευτείτε και βρείτε τις προκλήσεις σας. Συνήθως υποτιμά κανείς αυτό που μπορεί να κάνει με έναν μεγαλύτερο ορίζοντα μπροστά του.»

Φωτογραφίες: Facebook / NeverestOceanRow

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα