Πριν 32 χρόνια, οι νέοι στην Βουλγαρία και όλοι οι πολίτες που βγήκαν στους δρόμους για να επισημάνουν πως μια ιστορική εποχή για την χώρα μας έχει τελειώσει, τραγουδούσαν:
«Ως πότε θα περιμένουμε; Θεέ μου δώσε στην Βουλγαρία δρόμο, φως, ελευθερία».
Πρόκειται για το τραγούδι «Προσευχή για την Βουλγαρία» το οποίο ηχούσε στις πλατείες και στα μήτινγκ την δεκαετία του ’90 μαζί με άλλα τραγούδια-ντοκουμέντα από εκείνη την εποχή τα οποία μπήκαν στον φάκελο «τραγούδια των διαδηλώσεων». Έπειτα τα αποκαλούσαν και «τραγούδια της μετάβασης» γιατί συνεχίσαμε να τα θυμόμαστε και να τα τραγουδάμε.
Κάποιοι από τους στίχους ηχούν επίκαιρα και σήμερα γιατί μιλούν για φτώχεια, κοινωνικές ανισότητες, όνειρα για καλύτερη ζωή και φυσικά για την ελευθερία σε όλες της τις μορφές. Επίκαιρα ακούγεται και η «Προσευχή για την Βουλγαρία» ειδικά σε μια στιγμή σαν την τωρινή που συνδέεται με οικονομική κρίση, ανασφάλεια και προεκλογικά πάθη.
Αυτό είναι το τραγούδι που σας προτείνουμε στα επόμενα λεπτά. Η μουσική είναι του Στέφαν Ντιμιτρόβ και οι στίχοι της Μιριάνα Μπάσεβα. Ερμηνεύουν ο Βασίλ Νάιντενοβ και η Μπογκντάνα Καραντότσεβα.
Μετάφραση και δημοσίευση: Ντενίτσα Σοκόλοβα Φωτογραφίες: ubc-bg.com, αρχείο, Facebook/ Подкаст "Филмотечно"
Σήμερα θα στρέψουμε την προσοχή μας σ’ ένα αριστουργηματικό τραγούδι από την περιοχή της Στράντζα. Η ιστορία του είναι δραματική όπως των περισότερων παραδοσιακών τραγουδιών γιατί η παραδοσιακή κοινωνία όπως ήταν εξαρτημένη από την φύση και τα..
Το χορευτικό δράμα ολοκληρώθηκε το 1940. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 4 Ιανουαρίου 1942 στην Όπερα Σόφιας υπό τη διεύθυνση του Ασέν Νάιντενοφ. Δημιουργός του λιμπρέτου και σκηνοθέτης ήταν ο Χρισάν Τσανκόφ, η χορογραφία ήταν της εξαιρετικά..